Βεσός, Τάργια

(Tarjei Vesaas, Βίνιε 1897 – 1970). Νορβηγός συγγραφέας. Σε νεανική ηλικία έκανε μακρινά ταξίδια στο εξωτερικό και το 1923 έγινε γνωστός στους λογοτεχνικούς κύκλους της Νορβηγίας με το μυθιστόρημα Παιδιά ανθρώπινων υπάρξεων. Συγγραφέας πολυάριθμων διηγημάτων και μυθιστορημάτων, γραμμένων κυρίως στη νεονορβηγική (γλώσσα που προήλθε από πολλές διαλέκτους), σε ύφος βραχυλογικό αλλά συγχρόνως πλούσιο σε συμβολικές εικόνες, o Β. υπήρξε ευαίσθητος παρατηρητής των μυστικών κινήσεων της ψυχής. Μεταξύ των έργων του, που τον τοποθετούν ανάμεσα στους μεγαλύτερους συγγραφείς της σύγχρονης Νορβηγίας, άξια μνείας είναι: Τα μαύρα άλογα (1928), Η καμπάνα πάνω στον λόφο (1929), Αγρύπνια (1931), Το σπίτι στο σκοτάδι (1945), Οι άνεμοι (1949), Το σύνθημα (1950), καθώς και οι ποιητικές συλλογές Οι πηγές (1946) και Καλό ταξίδι (1949).